Kiedy do psychologa dziecięcego?

Dziecko inaczej niż dorosły przeżywa i rozumie rzeczywistość. Inaczej też manifestuje swoje problemy i trudności.  Gdy masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące rozwoju dziecka, doświadczasz trudności wychowawczych lub szukasz sposobów na poprawę komunikacji z dzieckiem, zapraszam na wizytę.

Pamiętaj, że moim zadaniem nie jest ocenianie ani wartościowanie rodzicielskich kompetencji. Jestem osobą, która obiektywnie spojrzy na zachowanie dziecka, spróbuje odkryć potrzeby stojące za tymi zachowaniami oraz pozwoli przybliżyć perspektywę relacji w rodzinie z punktu
widzenia dziecka. A następnie wspólnie z rodzicami poszuka sposobów wsparcia dziecka.

Niepokojące zachowania dziecka:

  • stało się niespokojne, nerwowe, ma trudności z koncentracją,
  • przeżywa silny niepokój i napięcie, lęk w różnych sytuacjach,
  • jest płaczliwe, rozdrażnione,
  • milczy, nie odzywa się w wybranych sytaucjach,
  • wykazuje objawy somatyczne, np. skarży się bóle głowy, brzucha bez wyraźnej medycznej przyczyny,
  • moczy się, ma tiki, straciło apetyt,
  • często budzi się w nocy, ma kłopoty z zasypianiem,
  • unika kontaktu z rówieśnikami, nie chce chodzić do szkoły,
  • ma trudności w relacjach z rówieśnikami,
  • jest smutne i przygnębione, zrezygnowane,
  • miewa częste wybuchy złości, reaguje agresywnie,
  • sprawia trudności wychowawcze, często wchodzi w konflikty,
  • samookalecza się, mówi o śmierci.

Trudna sytuacja życiowa dziecka:

  • powoli adaptuje się do przedszkola/szkoły,
  • przeżywa rozwód, rozstanie rodziców, żałobę, chorobę członka rodziny,
  • doświadczyło przeprowadzki, narodzin rodzeństwa lub innych zmian,
  • jest świadkiem konfliktów rodzinnych,
  • doświadczyło zawodu miłosnego, przemocy czy mobbingu,
  • przeżywa długotrwały stres.


Trudności rozwojowe:

  • kłopoty z samoregulacją,
  • opóźniony rozwój poznawczy,
  • nieprawidłowy rozwój emocjonalny/społeczny,
  • nadpobudliwość, trudności z koncentracją uwagi.